Er mag vandaag gestemd worden in Nederland. Eén dag dat jij invloed mag uitoefenen. En morgen moet je weer gewoon volgen. Doen wat er gezegd wordt. Onder dreiging van diefstal en geweld moet je je conformeren aan het systeem. En of dat voor jou kloppend voelt of niet, is niet relevant.

Je moet.
Je moet! Verdomme.
En je zal.

Dus maak gebruik van je stemrecht. Want morgen geef je al je kracht weer weg. Dan kleur je braaf tussen de voor jou gekozen lijntjes.

Er zijn steeds meer mensen die dit gewoon niet meer kunnen. Het is geen onwil. Geen keuze zoals tussen spaghetti of macaroni. Het is een oergevoel dat opkomt en niet meer weggaat. Een oergevoel dat steeds meer geleefd wil worden en gestoeld is in een diep geloof.

Een geloof in de vrije wil.

​Je weet het. Je weet wat er speelt in de wereld, en wat er nog komen gaat. Misschien niet tot in detail maar in grote lijnen. En dat is genoeg om je voor te bereiden op je taak. Maar wat je soms niet weet, is hoe je moet omgaan met de emoties die dit innerlijk weten van wat er speelt en komt met zich meebrengt.

En dan kun je een beroep doen op een ander innerlijk weten. Een ander innerlijk weten dat we óók allemaal in ons dragen, maar waar we soms te weinig gebruik van maken. Over welk innerlijk weten gaat het hier?  En hoe kun jij dat inzetten in het omgaan met de emoties die je soms voelt in deze uitdagende tijd?
​

Je bent er voor geboren. Het is je pad. En dat weet je, dat voel je. In al je cellen van je lijf, in alle diepere lagen van jouw bestaan. Je hart roept, en jij geeft antwoord in hartgedragen actie. Niet omdat het moet, maar gewoon omdat je de stroming van het leven volgt.

Regels zijn richtlijnen voor jou. Vrijheid is niet  alleen iets waar je in gelooft, het is iets wat je leeft. In harmonie met de ziel van je omgeving. En vanuit een aanpassingsvermogen dat afgestemd is op liefdevolle groei, en niet wordt gevormd door op ego gebaseerde overtuigingen van een ander.

​Prachtige ziel, jij bent de liefdevolle rebel. En het is tijd om nog meer thuis te komen in jezelf. 

In een onbegrijpelijke tijd, is het niet kunnen begrijpen van bepaalde dingen eigenlijk heel begrijpelijk. Maar het oefenen van het begrijpen van elkaar, kan enorm veel doen in het creëren van verbinding. En wat is dat toch nodig. Met alles wat er nog komt, gaat verbinding alleen maar nog meer nodig zijn. Wat kunnen wij hier in doen? Hoe kunnen we begrip voor elkaar inzetten om tot meer verbinding te komen? En wat staat er in de weg om begrip te leren voelen? Ik denk dat bijna iedereen tenminste één van de hieronder genoemde punten herkent. Maar soms is het heel fijn om herinnerd te worden aan iets heel menselijks, om vanuit daar weer mooiere dingen te creëren samen.

​Het gaat hard. Heel hard. De onderzoeken die laten zien dat de prikken helemaal niet veilig en effectief zijn, die stapelen zich op. En er komt ook meer tegengas op de agenda van het World Economic Forum. Denk aan Danielle Smith, de nieuwe premier van Alberta, of aan Ron DeSantis, de gouverneur van Florida. Maar ook in eigen land is er een verandering zichtbaar. De SP stemde onlangs vóór het verbreken van alle banden met het World Economic Forum. Maar er is zoveel meer hulp. En om dat te kunnen zien of voelen moeten we even uitzoomen van de Great Reset agenda. We duiken samen even in de agenda van het Licht. We duiken samen in The Great Awakening. 

Er wordt steeds meer gesproken over tekorten. De energietekorten komen veel in het nieuws, maar er wordt bijvoorbeeld ook gewaarschuwd voor drinkwatertekorten. En dat gebeurt nu dus ‘gewoon’ in de mainstream media. Het zoveelste voorbeeld van iets dat in bepaalde kringen (onze kringen) al lang werd besproken, eerst werd weggezet als ‘complottheorie’, en een X aantal maanden later lees je het dan toch ook op mainstream media kanalen. Het houdt mensen in ieder geval bezig. En dat zorgt voor vragen. Want hoe ver zal het gaan met deze tekorten? En hoe bereid je jezelf (en eventueel je gezin/familie/vrienden) daar op voor?
 

Het nieuwe normaal. Nooit zoiets belachelijks en abnormaals gezien als dat. Ze dachten dat we allemaal zouden breken. Dat we op zouden geven, en mee zouden gaan doen met het vooraf bedachte circus. Nou, nee dus. Er bleef een kern overeind die onbreekbaar bleek te zijn. Mensen met een hart van goud en een ruggengraat van titanium. En die ruggengraat was ook nodig, want het was voor iedereen zwaar op zijn tijd.
 
Een andere groep kon of wilde het niet zien. Zij gingen mee in het destructieve pad dat was ingezet. Kapot maken voor een ski vakantie in Oostenrijk. Of voor een bezoekje aan een dansclubje. Het gebeurde gewoon. Het korte termijn denken van het ego had bij velen de regie in handen. Maar ook de gehechtheid aan dat wat we kennen bleek diep te zitten. Voor velen gold dat ze liever meeliepen in de zware maat van papa staat, dan meebewegen met hartgedragen oerkrachten en de verdiende vrijheid van de steeds meer soevereine mens.

Daar drijven we dan, samen in een zwarte zee. We zie het, we zien het bloeden van de wereld, en we zien hoe doof de wereld is voor onze hulp. Het voelt zo oneerlijk, we voelen ons vaak zo machteloos.

Wat kunnen we nog doen?

Verdrinken doen we niet. We zijn al zo ver gekomen. We hebben elkaar ook gevonden, en laten elkaar nu niet meer zomaar in de steek.

Dan maar samen blijven dobberen? Wachtend op een bevrijdende kracht die reageert op ons smachtende verlangen naar de Eenheid van thuis?

 - channeling Lamané -

 DE STORM VOORBIJ 

Zien wat er is, is een gave én een uitdaging.
Zien wat er komen gaat, is een gave én een uitdaging.

Maar vergeet niet dat je juist hier bent om verder te kijken. Verder dan de chaos van het nu, verder dan de storm van de nabije toekomst.

Dus durf het te zien.

Durf de wereld die in jou al leeft en zich stap voor stap op Aarde aan het ontvouwen is vóór te leven in het nu. Durf verder te kijken.

Kun je voelen dat het er al is? Kun je voelen dat de storm die er aankomt dienstbaar is? Kun je voelen hoe de gevallen bomen na de storm de voeding zijn voor het nieuwe? Kun je de liefde voelen van de bomen die gaan vallen, en hun keuze om in hun val bij te dragen aan het geheel?

Hoe meer je ziet vanuit werkelijk zien, vanuit een hartgedragen interpretatie van dat wat is, hoe meer je gaat zien dat de puzzel perfect is zoals hij is. Er zijn geen gebreken, er valt niets op te lossen, er is slechts bestaan in vele kleuren.

Hoe meer je gaat zien vanuit werkelijk zien, vanuit een hartgedragen interpretatie van dat wat is, hoe meer rust je vindt in jezelf en de door jou gekozen wereld.

Geef het ruimte.

Geef jezelf ruimte.
Om gewoon even te zijn.

Om te groeien, zonder duwen.
Om te bloeien, zonder hunkering naar de zon.

In jouw bloei zul je je de wereld vinden die je zoekt. Die er altijd al was. Maar door jou vergeten was.

In jouw herinneren zul je de wereld creëren die je graag wil zien. Dus herinner de perfectie van de puzzel, en geef het tijd. Laat het ademen. Laat het ontstaan vanuit stroming.

Je bent er klaar voor. Voor meer rust. Voor meer vertrouwen. Voor het zien van de perfectie van iedere rol.

Laat het stromen.

Kijk vooruit. Kijk ook voorbij de storm. Zie die wereld die dan ontwaakt. En laat dat je voeden in de keuzes die je maakt in het nu.

Vanuit de bron in jou,
Lamané.  
​

Voor updates over blogs, channelings, video's, workshops en retreats, schrijf je in voor onze Nieuwsbrief.
​