is dit de oplossing voor de censuur?

​Soms ben je ergens opeens helemaal klaar mee. En dat is dan niet vanuit strijd of oordeel, maar gewoon letterlijk, je bent er klaar mee. En eigenlijk is dat meestal een teken dat je klaar bent voor iets anders. 

Zo was ik een tijdje geleden klaar met Facebook. Ik voelde het gewoon niet meer. Ik vind het een platform met een oude energie, en dat is iets waar ik geen behoefte aan voel om dat te steunen. 

Ieder zijn pad.

Dat betekent uiteraard niet dat mensen die zich nog wél aan Facebook verbinden het verkeerd doen. Ieder zijn of haar pad. En Facebook is nog steeds het platform waar je de meeste mensen kan bereiken. Iets dat ook een valide argument kan zijn om juist daar dan te delen. 

Maar mij gaat het niet om de meeste mensen. Mij gaat het eigenlijk helemaal niet om het bereik. Als ik iets wil uitdragen, dan is het wel het volgen van je hart. Doen waar je het meest blij van wordt. En dat betekende voor mij dat ik wilde stoppen met Facebook. 

Telegram is een halve oplossing.

Telegram is voor mij een fijn alternatief. Wennen ook, omdat je gewoon vrijuit kan schrijven. Best een vreemd idee, dat je in een zogenaamd vrij land moet wennen aan in vrijheid je mening of inzicht kunnen delen. Misschien is het nog wel vreemder dat er zoveel mensen zijn die dit niet als probleem zien. Maar goed, ik dwaal af. 

Ik blijf lekker doorgaan op Telegram. Maar het nadeel van Telegram is dat oudere schrijfsels niet gemakkelijk terug te vinden zijn. Je moet dan heel flink gaan scrollen. 

De hele oplossing.

Mijn oplossing is dat ik óók ga schrijven hier op dit blog. En dan wordt dit met name een plek voor de schrijfsels die een bepaalde dienstbaarheid hebben die niet snel vergaat. Zodat deze schrijfsels gemakkelijk terug te vinden zijn voor mensen die daar behoefte aan hebben. 

En nu, vandaag, is daar het begin van. Het maakt me blij. Ik schrijf nu met een glimlach op mijn gezicht. Ik kan voelen dat er mensen zijn die hier iets moois uit kunnen halen voor zichzelf. Misschien zelfs best veel mensen. Gaat het dan toch om het bereik? 

Mooi, hoe dingen verschillende kanten kunnen hebben. Hoe het niet over het bereik gaat in de zin van het nodig hebben van dat bereik. En hoe het wél over bereik kan gaan omdat dit misschien wel gewoon je zielepad is. 

Je hoeft niets op te offeren. 

Maar goed, ik ben dus klaar met de censuur. En dus klaar voor deze stap. Voor dit nieuwe begin. Ik voel me dankbaar voor deze mogelijkheid. En zie het als weer een prachtige bevestiging dat je niet iets hoeft op te offeren in het creëren van dat wat je wél wil. Want ik doe dit uiteindelijk niet omdat Facebook mij iets ontneemt, ik doe dit omdat ik hier intens gelukkig van word. En Facebook heeft me dus eigenlijk geholpen. 

Hoe meer je gaat geloven in het pad van jouw hart, hoe meer je dit gaat zien. Hoe meer je gaat zien dat het hele leven er is om jou verder te helpen. Er zijn geen tegenstanders meer. Alleen nog maar impulsen om jou meer van je ware zelf te laten ontdekken. En dat betekent niet dat je in dit spel bepaalde mensen niet als tegenstander kan ervaren. Maar je doet dit vanuit de wijsheid dat ook zij jou verder helpen. 

Wees welkom op mijn nieuwe blog. 

En heb een magisch Nu.
​Pim Smit

Wil je updates ontvangen via de mail over nieuwe blogs, channelings, video's en energy updates? Schrijf je dan in voor onze Nieuwsbrief.