van begrip naar verbinding

In een onbegrijpelijke tijd, is het niet kunnen begrijpen van bepaalde dingen eigenlijk heel begrijpelijk. Maar het oefenen van het begrijpen van elkaar, kan enorm veel doen in het creëren van verbinding. En wat is dat toch nodig. Met alles wat er nog komt, gaat verbinding alleen maar nog meer nodig zijn. Wat kunnen wij hier in doen? Hoe kunnen we begrip voor elkaar inzetten om tot meer verbinding te komen? En wat staat er in de weg om begrip te leren voelen? Ik denk dat bijna iedereen tenminste één van de hieronder genoemde punten herkent. Maar soms is het heel fijn om herinnerd te worden aan iets heel menselijks, om vanuit daar weer mooiere dingen te creëren samen.

Wat gebeurt er zonder waardeoordeel?

Eén van de dingen die vrij vaak in de weg staat om tot begrip te komen is het waardeoordeel. We zijn zo gewend om het waardeoordeel in te zetten als gereedschap om grip te krijgen op het leven, dat we soms niet meer zien dat dit gereedschap de verbinding enorm in de weg kan staan. We verdelen de wereld in goed en slecht. Een banaan is goed, en cola is slecht. Doe gewoon veel van het goede en niet te veel van het slechte, en dan komt het wel goed. Maar het waardeoordeel is altijd gebonden aan perspectief. En het spelen in perspectieven kan heel erg helpend zijn. Een waardeoordeel kan ook heel erg gebonden zijn aan context. Als je roest van de chromen bumper van je klassieke auto af wil halen, dan is een banaan als hulpmiddel een slechte keuze. Maar cola kan helpen.
 
Begrip gaat over het begrijpen van de ander. En dat lukt beter als je verder kijkt dan je eigen overtuigingen, die kunnen leiden tot een waardeoordeel. Vanuit je hart kijken is dan een fijne weg om te bewandelen. Kun je de keten zien van oorzaak en gevolg die heeft geleid tot de keuze van een ander? Tot de levensstijl van een ander? Of de levensovertuigingen van een ander?

Braaf naar de NOS kijken

Als iemand zijn hele leven braaf naar het NOS journaal heeft gekeken, vanuit de overtuiging dat je dan goed op de hoogte bent. Is het dan gek dat hij nog steeds geloofd dat je goed op de hoogte bent als je het NOS journaal kijkt, als hij nooit is gespiegeld in die overtuiging?

Als iemand heel ernstig ziek is geweest, en zij heeft precies gedaan wat de dokter zei. En zij is helemaal beter geworden, waarbij het herstel ook nog is verlopen volgens de prognose van de dokter. Is het dan gek dat zij geloofd dat de dokter precies weet wat goed voor haar is? Is het dan gek dat zij de dokter geloofd als die zegt dat wij desinformatie verspreiden?

Velen van ons weten dat de NOS één van de ‘steunpilaren’ was van de overheid in de hele Corona periode. Dat bleek uit een WOB document.

Velen van ons zijn op de hoogte van de corruptie van Big Pharma, die al veel langer bestaat dan de Corona periode. Bedrijven als Pfizer zijn veroordeeld voor van alles, zoals het omkopen van artsen en het illegaal verkopen van medicijnen. En dat heeft soms letterlijk mensenlevens gekost.

Maar wat iemand niet weet, neemt hij niet mee in zijn beslissing.

Liever een wereld zonder het duister

En natuurlijk speelt het niet willen weten (en/of niet willen geloven) een grote rol. Een hele grote rol zelfs. Maar ook daar kun je begrip in vinden. Je kunt leren begrijpen dat een ander sommige dingen niet wil weten. Omdat het niet willen weten vaak voortkomt uit het niet willen leven in een wereld waarin er ook duistere kanten vertegenwoordigd worden. En speelt dat niet ook een rol in jouw leven?

Voor velen van ons geldt dat we doen wat we doen, omdat we liever leven in een wereld waarin het duister niet vertegenwoordigd wordt. Of in ieder geval minder.

Sommige mensen zien het duister op aarde. Sommige mensen zitten nog in de ontkenningsfase. Maar de meeste mensen die het duister op aarde zien, hebben ook ooit (gedeeltelijk) in de ontkenningsfase gezeten. Wat dan weer zou kunnen helpen in het creëren van begrip.

​Is dit hoe je het wil doen?

Een andere dynamiek die begrip in de weg kan staan, is het ‘de ander moet eerst’ spelletje. Dat zie je in heel veel menselijke interactie terug. Bij conflicten is het vaak zo dat als één van de betrokkenen toegeeft dat hij of zij dingen anders had willen doen, dat anderen dan volgen. Maar als alle betrokkenen op de ander wachten? Wat gebeurt er dan?

Wij willen graag begrepen worden. Omdat we iets zien wat heel veel mensen niet zien. En dat niet zien, is veel schadelijker dan dat de meeste mensen door hebben. Maar soms kan de ander meer begrip vinden voor jouw perspectief als jij eerst (meer) begrip vindt voor zijn perspectief. En dat gaat dan niet over gelijk of ongelijk in bepaalde keuzes, maar begrip voor de weg naar die keuze toe.

De verdeeldheid die er is, is echt niet zomaar opgelost. Sommige mensen zullen heel ver gaan in het willen krijgen van hun gelijk. Aan beide kanten. En dat zie je nu al gebeuren. Maar dat betekent niet dat je niks kan doen aan de verdeeldheid. Begrip vinden, begrip leren vinden, kan heel veel doen. En dan moet je je soms even (meer) verplaatsen in de wereld van een ander.

Een pijnlijk gelijk

Wij krijgen in heel veel dingen gelijk. Maar het is een pijnlijk gelijk, dat bijna niemand wil krijgen. Want de leugens hebben serieuze gevolgen. En als er gelogen wordt, kan de waarheid zichtbaar worden. En die waarheid wórdt ook zichtbaar. Voor mij is het niet de vraag óf dat gebeurt, maar hóe dat (nog meer) gebeurt.

Zelf geloof ik niet in één oplossing. Eén trucje dat we allemaal toepassen om weer verbinding te krijgen. Hele zachte woorden kunnen enorm verbindend zijn. Maar een stevige confrontatie kan ook tot meer verbinding leiden. De situatie bepaalt. En die situatie wordt onder andere gevormd door bepaalde mensen, een bepaald moment, een bepaalde plaats en een bepaalde context. Verander één van die aspecten van de situatie, en er kan opeens een ander middel beter werken om tot verbinding te komen.

Maar begrip kan in heel veel situaties voor meer verbinding zorgen. En die verbinding helpt bij het op een zo fijn mogelijke manier zichtbaar worden van de waarheid over bepaalde zaken.

Win-win situaties creëren 

Je zou kunnen beginnen met begrip voor jezelf. En dat kan betekenen dat je begrip leert hebben voor je eigen onbegrip. Om zo tot meer begrip voor een ander te komen.

Zie het als spel.
Zie het als kans.
Zie het als prachtige uitdaging.

Zie het als iets dat je geeft aan het wonderschone én knettergekke leven op deze planeet.

En hoe meer je dat doet zonder gehechtheid op een bepaalde uitkomst, hoe groter de kans is dat de ander zich openstelt voor jou. En hoe meer het jou zelf ook zal voeden.

Want kiezen voor de weg van het hart is win-win situaties creëren.

En dat is gaaf. Dat is zo, fucking, gaaf.

Heb een magisch Nu,
Pim Smit

​Voor updates over blogs, channelings, video's, workshops en retreats, schrijf je in voor onze Nieuwsbrief.